پنڈ دا راج اور عشق دا سفر

 پنڈ دا راج اور عشق دا سفر

ایک دفعہ کی بات ہے، پنجاب کے ایک چھوٹے سے پنڈ میں، جس دا ناں سی "چھوٹا گڑھ"، اک لڑکا رہندا سی جس دا ناں سی سجاد۔ سجاد اک سچا، محنت کش کسان دا بیٹا سی، جو اپنے ابا جی دی طرح کھیتاں چ محنت کردا سی۔ اس دی اک بہن وی سی، نازین، جو بہت ہوشیار تھی تے پڑھائی چ دلچسپی رکھدی سی۔ پنڈ چ سب کو سجاد دی سچائی تے نازین دی عقل دا چرچا سی۔

پنڈ دے کنڈے اُتے اک لڑکی رہندی سی، رنبیر کور۔ رنبیر اک حسین تے بہادر لڑکی سی، جو اپنے باپ دا ہاتھ بٹاؤندی تے گھر دے کام کاج چ ہمیشہ تیار رہندی سی۔ سجاد تے رنبیر دی اک دوسرے نال دوستی سی، جو بچپن توں شروع ہوئی سی۔ دونوں اکٹھے کھیتاں چ کھیلدے، تے رنبیر سجاد نوں پنجابی گیت سکھاؤندی، جویں:

"اوئے ہن کون گال کرے، دل دی بات کرے،
پنجاب دی مٹی وچ، پیار دا راج کرے۔"

ایک دن، پنڈ چ اک بڑی مصیبت آئی۔ بارشاں نے کھیتاں نوں تباہ کر دتا، تے لوکاں دے گھر وی پانی چ ڈوب گئے۔ سجاد دے ابا جی نے کہا، "بیٹا، ایدا حال سی، ہن کی کرنا؟" سجاد نے جواب دتا، "ابا جی، ہمت نال ہر مشکل نوں ٹال سکدے ہیں۔ میں رنبیر نال مل کے کوئی حل سوچدا ہاں۔"

رنبیر تے سجاد نے پنڈ دے بوڑھوں نوں اکٹھا کیتا تے کہا، "ہم نوں مل کے کھیتاں نوں دوبارہ لگانا پئے گا۔ شہر توں بیج تے امداد لا سکدے ہیں۔" بوڑھوں نے پہلے تو شک کیتا، پر سجاد دی جوش تے رنبیر دی ہمت نے انہاں دا دل جیت لیا۔

دونوں نے شہر دا رُخ کیتا۔ رستے چ انہاں نوں بہت سی مشکلات دا سامنا کرنا پیا—دھوپ، پیاس، تے چوراں دا خوف۔ پر سجاد نے رنبیر نوں کہا، "ہمرے دل چ وفا اے، تے پنڈ دے لوکاں دی امید اے، ایہ ہمیں ہر مشکل توں بچا لے گی۔" رنبیر نے مسکراتے ہوئے کہا، "ہاں جی، پنڈ دا راج تب ہی قائم رہ سکدا اے جے اس دے لوک اکٹھے رہیں۔"

شہر پہنچ کے انہاں نے اک نیک دل تاجر، مولوی صاحب، نال ملاقات کیتي۔ مولوی صاحب نے انہاں دی کہانی سنی تے کہا، "تمہارا جذبہ سچا اے۔ میں تمہارے پنڈ دی مدد کراں گا، پر پہلے تمہاری وفاداری دی آزمائش ہوگی۔" انہاں نے سجاد تے رنبیر نوں اک مشن دتا—پنجاب دے دوسرے پنڈ توں امداد لے کے آؤ۔

یہ سفر آسان نہ سی۔ رستے چ رنبیر بیمار پئی، پر سجاد نے اس دا خیال رکھیا تے اس نوں حوصلہ دتا۔ آخر کار، انہاں نے دوسرے پنڈ توں مدد لی تے واپس آئے۔ مولوی صاحب نے انہاں دی مہنت تے وفاداری نوں سراہیا تے پنڈ دے لیے بیج، کپڑے، تے کھانا دیا۔

واپس پنڈ پہنچ کے، سجاد تے رنبیر نے لوکاں نال مل کے کھیتاں نوں دوبارہ آباد کیتا۔ نازین نے پڑھائی چ مدد کی تے پنڈ دے بچوں نوں سکھایا۔ وقت دے نال، سجاد تے رنبیر دی دوستی پیار چ بدل گئی۔ انہاں نے شادی دی تے پنڈ دا راج خوشحالی نال قائم رکھیا۔

سبق:

 یہ کہانی ہمیں سکھاتی ہے کہ وفاداری، محنت، تے اک دوسرے دا ساتھ ہر مشکل نوں جیت سکدے ہیں۔ پنڈ دا راج تب ہی قائم رہ سکدا اے جے اس دے لوک اکجھٹے رہیں تے محبت دی بنیاد تے چلیں۔